Tor                  

Tor er bistasjon til Troll, og har vore brukt til ornitologiske undersøkingar ved Svarthammaren, der ein million antarktispetrell hekker. Dette er verdens største koloni, så Svarthammaren har status som Site of Special Scentific Interest (SSSI) i antarktistraktaten.

Iglo og skur frå 1990. Container frå 1994.

Petrellen er i slekt med albatross, men er på størrelse med norske måsar. I tillegg til antarktispetrell finnes ein del snøpetrell, og ikkje minst glupske sørjoar som lever godt på dei andre. Svarthammaren ligg 150 kilometer frå shelfen, så petrellen har ein dryg tur for å hente mat. Mannefallet er også stort, når ein nærmar seg Tor ser ein stadig meir fugleungar som aldri kom til havet, og ved Tor kan ein sjå sørjoen samle saman ungane og på den måten ha ferskmat på lager. Fuglane reiser nordover før vinteren kjem, så dei ungane som ikkje er flygedyktige i tide ligg tynt an.

Vi brukte Tor som hytte, og ein dugnadsinnsats gjorde denne praktiske men ukoselege containeren meir triveleg å bruke. Vi kjørte vanlegvis snøscooter, men brukte bandvogn hvis større ting skulle være med. Turen går 100 kilometer over breane, langs flotte fjellkjeder og fantastiske luftspeglingar, men det kan være ein kald fornøyelse om vinteren. Undervegs kjem ein opp i 1700 meter, der ingen fjell skjermar for kulderaset frå sørpolplatået. Kulda, kombinert med risting på knallharde skavlar gjer at det er godt å komme fram og få fyrt opp omnen.

Luftspeglingar er vanleg heile året

Første byggetrinn

Cumullusfjellet

Scooter. - Fort og kaldt

Bandvogn. - Sakte, men komfortabelt